
نام فیش BNC از عبارت Bayonet Neill–Concelman (برگرفته از نام ابداع کنندگان آن) گرفته شده. فیش BNC یک رابط بسیار رایج مخابراتی آنالوگ است که معمولا برای اتصال کابلهای کواکسیال به دستگاه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
استفاده از فیش BNC در سیستم های مداربسته
استفاده از فیش های BNC در سیستم های مداربسته آنالوگ بسیار رایج است. در واقع به علت نوع قفل شدن و اتصال خیلی خوب این فیش ها، استفاده از آنها برای دوربین های مداربسته ایده آل شده است. در سیستم های مداربسته مرسوم معمولا از فیش BNC برای اتصال کابل RG59 به دوربین و DVR استفاده می شود.
انواع فیش های BNC از نظر نوع اتصال به کابل
از نظر نوع اتصال فیش BNC به کابل این فیش های به سه دسته متفاوت تقسیم بندی می شوند:
- فیش BNC پیچی: در فیش های BNC پیچی، مغزی کابل از طریق یک پیچ درون فیش محکم می شوند. این فیش ها به دلیل عدم نیاز به ابزارالات و سادگی در نصب بسیار محبوب هستند.
- فیش BNC لحیمی: در فیش های BNC لحیمی، مغزی کابل به فیش لحیم می شود. لحیم شدن مغزی باعث برقرار شدن یک اتصال بسیار مستحکم و قوی بین فیش و کابل می شود. استفاده از این فیش ها زمانی که طول کابل طولانی شده بیشتر صورت می گیرد.
- فیش BNC پرسی: در فیش های BNC پرسی، مغزی کابل در فیش پرس می شود. عمل پرس شدن توسط یک پرس دستی کوچک صورت می گیرد. این نوع از فیش ها مقاومت مکانیکی بیشتری در مقابل کشش های ناگهانی دارند.
انواع فیش BNC از نظر شکل
از نظر نوع شکل فیش BNC انها میتوانند انواع متفاوتی داشته باشند. برخی از رایج ترین انواع فیش از این نظر عبارتند از:
- فیش T (سه سر)
- فیش دو سر نری
- فیش دو سر مادگی